Αποχαιρετώντας .....                                                Αποχαιρετάς ανθρώπους, φίλους, επαγγελματικές καριέρες,                                                             ζώα, γη, το  σπίτι σου. Αυτή την εποχή, όμως, αποχαιρετάς το                      ...

  Αγαπημένη μου Νένα,   Μέρες τώρα θέλω να σου γράψω γιατί σε βλέπω ανήσυχη και φοβισμένη. Αυτό το μικρό παιδάκι, η Νένα, μεγάλωσε πια και δεν έχει λόγους να φοβάται. Πέρασες δύσκολα! Οι σχέσεις σου σε στιγμάτισαν και σε πόνεσαν, οι πληγές όμως επουλώθηκαν και μόνο η θύμιση έμεινε.    Δεν είναι όλοι σαν τον Μ. Αν και ο Π. έχει ένα παιδί διαφέρει, είναι ξεχωριστός, είναι τρυφερός, υπομονετικός, ανεκτικός. Ανέχεται τις ιδιοτροπίες σου, θέλει να μοιράζεται, δεν είναι τσιγγούνης. Μην φοβάσαι, δεν θέλει να σε εκμεταλλευτεί, αλλά ακόμα κι αν, λέω αν, τώρα πια μεγάλωσες, μπορείς να ξεχωρίζεις και να προστατεύεις την μεγάλη Νένα. Χαλάρωσε, Νενάκι μου, όπως ακριβώς κάνεις με τις φίλες σου. Εμπιστεύσου τον κόσμο, εμπιστεύσου τον Π. Θα πετύχει όταν το πιστέψεις !   Δεν μπορείς τη μοναξιά... Σε θυμάμαι από μικρό παιδί, θες ένα στήριγμα. Δεν σε παρεξηγώ, ήσουν  εσύ το στήριγμα για όλους. Μα τώρα δες, έχεις τον Π., την σκυλίτσα κι ένα παιδί,το παιδί του, που σ' αγαπάει ...

    Εκεί που λες, τέλεια, αποφάσισα, τα έβαλα όλα σε τάξη, ξέρω τι θέλω, ξάφνου, όλα ανατρέπονται. Είναι τότε που το ποτήρι ξεχειλίζει, που σε καταβάλει το άγχος και το μυαλό σου στριφογυρνάει σαν σβούρα χωρίς να μπορεί να βρει ησυχία και τα διαλύεις όλα.  Δε θες να ξέρεις το παρακάτω ή μήπως κάτι σου θυμίζει; Το έντονο άγχος οδηγεί σε φόβο και μεταφράζεται σε κρίση πανικού. Αυτό έπαθα κι εγώ και εξαφανίστηκα. Πήρα ανάσες, ήρθα αντιμέτωπη με τις φοβίες, με έκανα πολλές αγκαλιές, έφτασα το μαχαίρι βαθιά μέσα, ενδοσκόπηση ονομάζεται.  Είμαι πια σε ηλικία που δεν πρέπει να πιέζομαι και να καταπιέζομαι. Χα χα, 50αρισα, βλέπεις και συνεχίζουμε! Είμαι στη φάση που κάνω αυτό που θέλω Εγώ. Κάθε φορά με ρωτάω, θες να το κάνεις; Αν η απάντηση είναι ναι τότε προχωράω, αν η απάντηση είναι αρνητική, τότε όλα μπαίνουν στον πάγο. Και κάπως έτσι συνεχίζω.... Είμαι ελεύθερη, νιώθω ελεύθερη! Μου πήρε χρόνο να το κατακτήσω και δεν το διαπραγματεύομαι και να σου πω και κάτι, δε δίνω λογ...

  Μόλις παρέλαβα!  Να ευχαριστήσω από ♥️ με τη σειρά μου, το blog ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ  την Eva Maraki  και φυσικά, τις  Εκδόσεις  Αγγελάκη  για την ευκαιρία που μου δόθηκε να συμμετέχω και γω με ένα διήγημα, βιωματικό και πηγαίο για το  πώς αντιλαμβάνομαι τις ανθρώπινες σχέσεις, με τίτλο: "Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου". Ανυπομονώ να διαβάσω και τις ιστορίες των υπολοίπων συγγραφέων. Συγχαρητήρια σε όλους ‼️

  Μια φορά και έναν καιρό, ήταν τότε που όλα είχαν τελειώσει. Η σχέση μου, η δουλειά μου, τα όνειρά μου. «Έφυγαν» και οι δικοί μου για το μεγάλο ταξίδι! Κοινώς, δεν είχα τίποτα, τα είχα χάσει όλα, ούτε καν την αξιοπρέπειά μου δεν πρόλαβα να σώσω, 7 χρόνια στην Κύπρο.   Μία εσωτερική μάχη μηνών ακολούθησε. Βρισκόμουνα σ’ ένα σταυροδρόμι και έπρεπε να επιλέξω το «σωστό» δρόμο, για άλλη μία φορά. Υπάρχει άραγε σωστό ή λάθος, θα αναρωτηθείς και εσύ. Θα σου πω, λοιπόν, αυτό που με δίδαξε η ζωή. Οτιδήποτε αποφασίζεις εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι το σωστό! Αν έμενα εκεί, στην Κύπρο, την κατά τ’ άλλα πολύ όμορφη χώρα, θα είχα πεθάνει από κατάθλιψη, μοναξιά, από αμφιβολίες και αναπάντητα γιατί. Από την άλλη, όμως, θα είχα μία αξιόλογη και επικερδής δουλειά. Αν, πάλι, αποφάσιζα να φύγω και να γυρίσω στον τόπο μου, θα είχα τους φίλους μου, την οικογένειά μου, αλλά όχι την οικονομική άνεση και την επαγγελματική καριέρα.   Μέχρι που, τελικά, μέτρησα τι μετράει για μένα και ...

  Έκλαιγα! Μου έλεγαν, μην κλαις δείχνει αδυναμία. Γέλαγα! Μου έλεγαν σταμάτα, δείχνεις χαζοχαρούμενη. Συμπονούσα! Μου φώναζαν να σταματήσω γιατί, τάχα, με θωρούσαν εύκολο θύμα. Αδιαφόρησα ! Κατηγορήθηκα για ασπλαχνία. Αρνήθηκα! Με αποκάλεσαν τσιγγούνα και μίζερη. Συναίνεσα ! Θέλει να τα έχει καλά με όλους, ψιθύριζαν. Δούλεψα και διαχειρίστηκα! Δεν χαίρεσαι τη ζωή, διατυμπανίζανε. Παραιτήθηκα και άραξα! Πώς ζεις, αναρωτιόντουσαν. Ξέρεις, τελικά, τι κατάλαβα; Ό,τι και αν κάνω, πάντα κάποιος θα έχει να λέει. Οπότε αποφάσισα να κάνω αυτό που γουστάρω, χωρίς να με νοιάζει ο κόσμος! Ελίνα Ματτίου - 03/12/2022