Χωρίς Εμένα!

 

 

     Καλημέρα Εαυτέ μου!

 Ένας μήνας πέρασε και σχεδόν σε διέγραψα. Διέγραψα όλους αυτούς τους μήνες γιατί ήταν ένα ψέμα, μία ουτοπία.

    Ένας μήνας χωρίς εμένα…….

Γιατί ζεις παραπλανητικά, μέσα σε παραμύθια και καρικατούρες του μυαλού σου.  Γιατί νομίζεις ότι είσαι Παντοκράτορας, πως τα ξέρεις όλα και μπορείς να καταφέρεις τα πάντα.

Δεν είναι έτσι μάτια μου. Είσαι, είμαι, είμαστε πολύ μικροί και λίγοι….. Η Ζωή δεν μας χρωστάει. Εμείς καθορίζουμε τη μοίρα μας. Εεεε, δε λέω, θες και λίγο τύχη!

   Ένας μήνας χωρίς εμένα…….

  Βάφτηκα, στολίστηκα, έβαλα το πιο ωραίο μου χαμόγελο. Ξέρεις, αυτό που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο! Άναψα τα κεράκια μου, άνοιξα το πιο γλυκό κρασί, έβγαλα τα κρυστάλλινα ποτήρια μου, έβαλα το αγαπημένο μου  τραγούδι στο cd player….. «Όσοι Αγαπάνε Δεν Πεθαίνουνε» και γιόρτασα την Αναγέννησή μου.

 Ξέρεις;;;  Πεθαίνει κάποιος όταν πάψεις να τον θυμάσαι, όταν οι αναμνήσεις φθίνουν και ξεθωριάζουν. Κάπως έτσι ξεθώριασαν και οι δικές μου και ό,τι καλό είχα μέσα μου το σκότωσες…….

    Ένας μήνας χωρίς εμένα…….

  Η ζωή με περιμένει! Δεν έχω χρόνο για τοξικούς, κουτοπόνηρους ανθρώπους. Ανθρώπους που αγνοούν τη λέξη «Συγγνώμη», που δεν ξέρουν να εκτιμούν και να αναγνωρίζουν.

Ξανακέρδισα τη ζωή μου, πήρα ανάσες, γαλήνεψε η ψυχή μου. Ξέφυγα από τη σήψη και το λήθαργο. Ένα νέο βιβλίο ξεφυλλίζω, μία νέα σελίδα μόλις άρχισα να γράφω. Και ξέρεις γιατί; Γιατί εγώ έχω τα πινέλα, εγώ και τα χρώματα ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ!

 

Ένας μήνας Χωρίς Εμένα……

Ελίνα Ματτίου-7/4/2022