Τα Κίτρινα Φώτα

 

               

 

 Χαζεύω από το τζάμι αποσβολωμένη….. Χάνεται το βλέμμα μου στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας ή μήπως του ουρανού; Και κάπου, στο βάθος του ορίζοντα ξεπροβάλει μια κίτρινη δέσμη φωτός.

 Αυτά τα κίτρινα  Φώτα που τρεμοπαίζουν,  που εγκλωβίζουν τις σκέψεις μου κάθε που σουρουπώνει!

 Ανάβω τσιγάρο, πίνω μία γουλιά καφέ από την «Mrs Always Right» κούπα μου, μα αυτές οι αναθεματισμένες σκέψεις δεν μπαίνουνε σε τάξη. Κολλάω τη μούρη μου στη τζαμαρία ψάχνοντας απαντήσεις .

Αυτά τα κίτρινα  Φώτα που τρεμοπαίζουν,  που παραλύουν το μυαλό  μου κάθε που σουρουπώνει!

 Ακόμα ονειρεύομαι σαν μικρό παιδί. Τα λες και όνειρα θερινής νυκτός. Τι περίεργο τρένο το μυαλό; Σηκώνω το βλέμμα και αυτά τα κίτρινα φώτα με μαγνητίζουν. Πάντα εκεί, στην ίδια διάταξη μοιάζουν να είναι χιλιόμετρα μακριά. Είναι, άραγε; Σαν μαγεμένο το μυαλό μου ονειρεύεται………….

 

«Είμαι απλά ένας ανόητος, ένας ονειροπόλος που ξέχασα να ονειρεύομαι το Εγώ και το Εσύ. Δεν είμαι μόνος, μόλις έχω συναντήσει κι άλλους ταξιδιώτες χωρίς αποσκευές όπως κάναμε πάντα», Leonard Cohen - Travelling Light

 

Ελίνα Ματτίου - 17/4/2022