Βιάσου...

 

 Βιάσου, η ζωή δεν περιμένει! Αυτό είναι το μότο της ζωής μου. Έτσι, με δίδαξε η άτιμη. Η ζωή είναι λίγη και λήγει. Δεν έχουμε απεριόριστο χρόνο. Τρέχουμε να προλάβουμε τα πάντα από το πρωί που ξυπνάμε.

 Ε, λοιπόν, «Έτσι είμαι εγώ και δεν μπορώ ούτε και θέλω να αλλάξω», εγώ και η Ηρώ, ίσως, και εσύ φίλη μου. Έχω έναν δικό μου τρόπο σκέψης, έναν δικό μου συλλογισμό. Θα σου πω κάτι που, πιθανόν, σου φανεί αστείο, ίσως, όμως βρεις και εσύ τον εαυτό σου σε αυτό. Τα περιοδικά, τις εφημερίδες, τα βιβλία, όλα τα διαβάζω πάντα από το τέλος ή τουλάχιστον να ξέρω το τέλος. Με απλά λόγια, Αρχίζω από το Τέλος!

 Κάπως έτσι, λειτουργώ με τις σχέσεις μου, τις ερωτικές μόνο. Θέλω εξασφαλίσεις και διασφαλίσεις, τις οποίες εγκρίνει η διαίσθησή μου. Που θα πει ότι εγώ είμαι αυτή που τις φιλτράρω, τις υπέρ αναλύω και αν με πείσουν, τότε, δίνω το «boarding pass». Ποντάρω πολύ στη διαίσθησή μου. Βλέπεις δεν με έχει διαψεύσει ποτέ!

 Βιάσου, η ζωή είναι στιγμές και δεν έχεις ιδέα μέχρι πότε θα έχεις αυτό το προνόμιο. Κανείς μας δεν έχει. Ξέρεις τι παθαίνω; Όταν σχεδιάζω και αρχίζω να το υλοποιώ, τότε κάτι συμβαίνει ξαφνικά σαν να συνωμοτεί το σύμπαν εναντίον μου και ανατρέπονται τα πάντα. Ήθελα να γίνω μαμά, μικρή μαμά. Όταν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, ένα πρόβλημα υγείας μου χάλασε τα σχέδια. Κατέρρευσα……                                                         Αποφάσισα να παντρευτώ, να βάλει η αφεντιά μου αυτό το ολόλευκο, μακρύ φόρεμα που όλες μας έχουμε ονειρευτεί σαν παιδιά. Μα και σ’ αυτό δεν στάθηκα τυχερή. Ένας άξαφνος, βίαιος και οριστικός αποχωρισμός ανέτρεψε και αυτά τα σχέδια μου. Τυχερή άτυχη, τι είναι, τελικά, η τύχη; Είναι η στιγμή που τα πιο δυνατά  θέλω μου έρχονται να συναντήσουν την κατάλληλη στιγμή, την ευκαιρία. Τότε που όλα έχουν ωριμάσει. Αυτό είναι τύχη για μένα. Συμπέρασμα! Τα θέλω μου, μάλλον, δεν ήταν τόσο ισχυρά ή οι συνθήκες δεν ήταν οι κατάλληλες, άρα δεν υπήρχε η ευκαιρία.

 Θέλεις να σου πω κι άλλα; Έχω πολλά, αλλά από τότε …… Τρέχω να προλάβω, Βιάζομαι να τα κάνω όλα δίχως να υπάρχει αύριο. Σωστό λάθος, δεν γνωρίζω να σου απαντήσω. Ο περίγυρος μου, πάντως, ισχυρίζεται πως χάνω τη μαγεία της ζωής και πως δεν ζω το τώρα. Βιώνω μία συνεχή ανυπομονησία, είμαι σε διαρκή εγρήγορση. Δε θα διαφωνήσω. Εξάλλου , αυτό νιώθω και εγώ. Οπότε, δικαίως θα αναρωτηθείς, τι κάνω; Δεν σκέφτομαι ή μάλλον δεν πολυσκέφτομαι αυτά που κατεβαίνουν στην γκλάβα μου. Γελάς; Και εγώ το ίδιο, αλλά έτσι παίρνω, πια, τη ζωή, στην πλάκα. Γιατί είναι γλυκόπικρη η ψεύτρα η ζωή και πολύ μου αρέσει!

Ελίνα Ματτίου - 09/11/2022